Prawdziwy miód nawłociowy zwykle jest trudno dostępnym. Dlatego, że w Polsce nie jest jeszcze specjalnie popularny, a sama nawłoć kwitnie po wakacjach, gdy pszczoły przygotowują się do zimy. Zebranie takiego miodu wymaga więc od pszczelarza pracy często do późnej jesieni. Sprawdź 5 ciekawostek o miodzie nawłociowym.
Spis treści:
- Czy miód nawłociowy jest szkodliwy?
- Na co pomaga miód z nawłoci?
- Jak spożywać miód nawłociowy?
- Miód nawłociowy – przeciwwskazania
- Miód nawłociowy a manuka
Nawłoć przez rolników uznawana jest za chwast, ponieważ to bardzo ekspansywna roślina. Pszczelarze natomiast doceniają je potencjał miododajny. Miód nawłociowy należy bowiem do jednych z najzdrowszych gatunków, a jego zastosowanie jest bardzo szerokie. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o miodzie nawłociowym.
Czy miód nawłociowy jest szkodliwy?
Kontrowersje wokół miodu nawłociowego dotyczą w zasadzie wpływu nawłoci na ekosystem. Roślina, zwana u nas także mimozą, została sprowadzona do Polski z Ameryki Północnej. Aktualnie w naszym kraju występują jej dwie odmiany nawłoci: pospolita i alpejska. Obie są roślinami miododajnymi, ale niektórzy uważają że miód nawłociowy jest szkodliwy.
Co więcej, szkodzić ma nawet samym pszczołom. A to dlatego, że kupując ten gatunek miodu, zwiększasz popyt na niego. To sprawia, że niektórzy pszczelarze nawet sadzą nawłoć, która jest gatunkiem inwazyjnym. Rozrasta się tak szybko, że zagłusza inne rośliny. W efekcie pszczoły mogą zostać pozbawione innych źródeł pożywienia. I właśnie z tego powodu niektórzy twierdzą, że miód nawłociowy jest szkodliwy.
Na co pomaga miód z nawłoci?
Okazuje się jednak, że miód nawłociowy zawiera wiele cennych składników. Chociaż w 75% składa się cukrów prostych, z których większość to glukoza, znajdziemy w nim także witaminy, flawonoidy (rutynę i kwercetynę) oraz wiele substancji bakteriobójczych. Z tego powodu miód nawłociowy pomaga w walce z przeziębieniem, ale nie tylko. Stosuje się go także na:
- przerost prostaty,
- choroby dróg moczowych i skąpomocz,
- niewielkie krwawienia układu pokarmowego,
- wyczerpanie fizyczne oraz psychiczne.
Miód nawłociowy działa moczopędnie. Rutyna uszczelnia naczynia krwionośne, a kwercetyna posiada właściwości przeciwzakrzepowe i przeciwzapalne oraz obniża i stabilizuje ciśnienie tętnicze. Miód nawłociowy stosowany jest także w okresie odtruwania organizmu, ponieważ wspomaga usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii.
Jak spożywać miód nawłociowy?
W smaku miód nawłociowy jest słodki, ale także delikatnie kwaskowaty z delikatną nutą goryczy. Właśnie ze względu na ten unikalny smak często spożywany jest prosto ze słoika czy rozsmarowany na chlebie. To świetny dodatek do herbaty, kawy (o temperaturze poniżej 40℃) i płatków zbożowych. Można także spożywać miód nawłociowy spożywać rozcieńczony z wodą z dodatkiem kilku kropek soku z cytryny. W takiej formie jest doskonałym napojem elektrolitowym.
Miód z nawłoci stosuje się również zewnętrznie w postaci okładów i maseczek dlatego, że oczyszcza i ujędrnia cerę. Substancje w nim zawarte leczą stany zapalne oraz zmniejszają redukują. Natomiast po płukance z miodu nawłociowego włosy będą nawilżone, zmiękczone i błyszczące.
Miód nawłociowy – przeciwwskazania
Wśród przeciwwskazań do stosowania miodu nawłociowego wymienia się przede wszystkim alergie. Chodzi głównie o uczulenie na pyłki roślin, białko i jad pszczół oraz grzyby pleśniowe. Podobnie, jak innych gatunków miodu, nie powinno się go podawać niemowlętom. Jeżeli jesteś w ciąży, skonsultuj z lekarzem pomysł spożywania niepasteryzowanego miodu w tym okresie. Zawiera on bowiem tzw. zarodniki botulinowe, które nie mogą zostać zneutralizowane przez nie w pełni jeszcze rozwinięty układ trawienny dziecka.
Miód nawłociowy jest także kaloryczny, ponieważ jego 100 g zawiera aż 304 kalorie. Z tego powodu nie jest zalecany dla osób na diecie niskowęglowej. Warto także pamiętać, że ten gatunek miodu zawiera bardzo dużo cukrów prostych, dlatego po jego spożyciu gwałtownie wzrasta poziom cukru we krwi. Indeks glikemiczny miodu nawłociowego wynosi 55. Dlatego osoby chorujące na cukrzycę powinny omówić z lekarzem temat włączenia do swojej diety miodu nawłociowego.
Miód nawłociowy a manuka
Oryginalny miód manuka, który pochodzi wyłącznie z Nowej Zelandii, posiada silne właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne. Niestety, w Polsce osiąga zawrotne ceny. Ze względu na podobne działanie oraz wspomaganie gojących się ran, miód nawłociowy często bywa nazywany polskim miodem manuka.
Należy jednak pamiętać, że są to dwa różne produkty. Poza tym miód manuka jest jednym najdokładniej przebadanych miodów. Właściwości antybiotyczne zawdzięcza zawartości metyloglioksalu (MGO). Im wyższy wskaźnik MGO miodu manuka, tym korzystniej powinien on działać na Twój organizm. Miód nawłociowy nie jest aż tak dobrze przebadany, więc w jego przypadku nie podaje się żadnych indeksów, oprócz glikemicznego.
